Ik ben benieuwd wie jij bent

“Sinds ik mijn grenzen bewaak en mij uitspreek, is het alleen maar erger geworden.”

Dit hoor ik geregeld van mensen die jarenlang onderdrukt en mishandeld zijn door hun familie of (ex-)partner.

Zodra ze ‘ontdekken’ dat er iets niet pluis is en langzaam het besef komt dat er sprake is van een ongelijkwaardige afhankelijkheidsrelatie met destructieve patronen, begint dat hun denken en gedrag te beïnvloeden.

Ze ervaren vaak jaren
* het gevoel op eieren te lopen
* steeds beter hun best proberen te doen
* vol zelftwijfel en -verwijten
* gevoelens van schuld, schaamte en angst
* niet op zichzelf vertrouwen
* niet meer weten wie ze zijn en wat ze nodig hebben
* zich aanpassen om onveiligheid en escalatie te voorkomen

… de gevolgen van psychische en emotionele mishandeling.

Zodra mensen beginnen te beseffen – dat hen iets is aangedaan – verandert het al iets in hun houding naar de ander in de destructieve relatie. En hoe meer de bewustwording hierop zich vergroot en geprobeerd wordt de eigen regie terug te pakken, hoe meer weerstand dat geeft vanuit de andere kant.

En dat kan een flinke uitdaging zijn om mee om te gaan. Alles wordt uit de kast getrokken om de verandering in macht tegen te gaan.
* Manipulatie
* Negeren
* Intimidatie
* Leugens en verdraaiingen
* Valse beschuldigingen
* Buitensluiten, etc.

Het was er allemaal al maar uit zich nu in nog heviger vormen om de druk op te voeren.

Andere mensen worden erbij betrokken, door hen te laten geloven dat diegene niet spoort, geen goede ouder is of niet betrouwbaar. Het slachtoffer wordt hierdoor nog meer onder druk gezet en gediskwalificeerd.

Veel mensen die dit ervaren komen helemaal alleen te staan. Zelfs familie en vrienden gaan hier geregeld in mee, en betrokken professionals.

Niet gek dat de mensen die ik hierover spreek vaak erg wantrouwend en onzeker zijn. Bang om niet geloofd te worden.

Daarnaast kan deze dynamiek leiden tot suïcidaliteit. Mensen komen alleen te staan en vinden vervolgens moeilijk aansluiting bij anderen.

Herkenning en erkenning is voor hen daarom van levensbelang. Het geeft een veilige basis en ruimte om ont-schuldigd te worden en de eigen regie terug te pakken. Om i.p.v. overleven te gaan leren leven. Soms is leren leven zelfs een stap te ver. Mag het dan zijn dat deze mensen momenten kunnen ervaren die lichter voelen? Momenten waarop ze de situatie, de dingen, het leven beter kunnen dragen. Dat gun ik ze van ❤️

Ik weet hoe dit alles is en ken de uitdagingen onderweg naar herontdekking van mezelf, mijn kracht en zelfliefde. Deze ervaringen heb ik omgezet in ervaringsdeskundigheid waardoor ik anderen in dit proces kan begeleiden. Benieuwd naar mijn ervaringen en transformatieproces? Luister dan naar deze podcast.

Is dit herkenbaar voor je? En wil je eens sparren over wat je nodig hebt? Dat kan in een vrijblijvend gesprek. Ik ben benieuwd wie jij bent, waar jij je bevindt en waar jij naartoe wilt.

Heb je naast begeleiding behoefte aan lotgenotencontact? Je bent welkom!