Geboorteherbeleving

Geboorteherbeleving Beverwijk

Wat is geboorteherbeleving?

Een helende reis door verleden en heden

Geboorteherbeleving is een vorm van regressietherapie waarbij gebruik wordt gemaakt van hypnotherapie. Regressie maakt contact met het onverwerkte, storende verleden. De bedoeling daarvan is dat te ontladen en te verwerken.

Het gaat bij Regressietherapie niet alleen om de herbeleving van gebeurtenissen, het herstel van geheugenverlies en het alsnog verwerken van onverwerkte ervaringen, maar ook om het verwerken van actuele ladingen die wij (als gevolg daarvan) op dit moment in ons lichaam met ons meedragen. In Regressietherapie (…) is het doel van elke sessie catharsis*. (…) Bijna elke catharsis geeft naast emotionele bevrijding en lichamelijke opluchting, toegenomen begrip en inzicht. Regressie is (dus) contact maken met het verleden dat nu nog in ons is.” (Hans ten Dam)

*catharsis: oplossing, reiniging, bevrijding, zuivering.

Het doel van geboorteherbeleving

  • Inzicht krijgen in omstandigheden rondom de geboorte en daarmee in de mogelijke oorzaak van problemen in verband met de eerste levensfase.
  • Bevrijding van eventuele emotionele lading rondom de geboorte.
  • Vergroten van ik-sterkte en terugwinnen bestaansrecht.
  • Thema’s en patronen ontstaan vanuit de babytijd helen.

Hoe werkt het?

  • In een lichte trance ga je van een afstandje kijken naar de momenten in jouw leven waar jouw kernovertuiging speelde, vanaf het moment dat je werd verwekt tot nu. Bijvoorbeeld de overtuiging: “ik ben onveilig”.
  • Daarna ga je terug naar jouw ervaringen in de baarmoeder.
  • Je gaat jezelf als kind op deze wereld verwelkomen.
  • Je neemt jezelf als baby mee en gaat langs de meest – (bijvoorbeeld) ‘onveilige’ – ervaringen in jouw leven om te gaan begrijpen waarom je op die momenten zo over jezelf bent gaan denken en waarom dat een vergissing was.
  • Je gaat je kernovertuigingen in een ander licht zetten.

Over kernovertuigingen

Onze eerste overtuigingen vormen we in onze eerste levensfase (de baarmoedertijd en zuigelingenfase). Wat we als baby voelen, is puur zintuiglijk, emotioneel en lichamelijk. We kunnen dan nog geen onderscheid maken tussen wat van onze ouders is en wat van onszelf. De fijne en minder fijne belevingen van onze ouders integreren we als van ons. Dus als (één van) onze ouders geregeld angstig is, veel verdriet heeft of zich minderwaardig voelt, dan kunnen we op die leeftijd niet bedenken dat dat van deze ouder is, en niet van ons. Als onze omgeving liefdevol en vol steun is en onze ouders warm en vol aandacht, dan ervaren we onszelf zo. Ons lichaam slaat al deze informatie op en later vormen we daar gedachten bij: overtuigingen.

Ik heb bij Ilse een Geboorteherbeleving mogen ondergaan, een helende reis door het verleden en heden. Wauw… ongelooflijk wat we tijdens ons leven nog met ons meedragen waar we ons niet van bewust zijn. Ilse coacht professioneel en stelt vragen die steeds een laagje dieper gaan, waardoor er inzichten omhoog komen, het geeft echt een gevoel van bevrijding om te voelen waar oude overtuigingen hun oorsprong hebben… en hoe mooi is het dat de antwoorden allemaal in je zitten. Super fijn jouw pure begeleiding, het voelde heel vertrouwd. Ik ben je heel erg dankbaar Ilse

Linda

Ik ben benieuwd wie jij bent

“Sinds ik mijn grenzen bewaak en mij uitspreek, is het alleen maar erger geworden.”

Dit hoor ik geregeld van mensen die jarenlang onderdrukt en mishandeld zijn door hun familie of (ex-)partner.

Lees meer

Als ik mezelf verlies

Ik verloochen mezelf
– uit angst –
om afgewezen te worden
en daarmee wijs ik mezelf af

Lees meer

Breken met familie

Er rust een taboe op het verbreken van contact, zeker als het gaat om breken met familie. Mensen die te maken hebben met destructieve familiepatronen lopen hier geregeld tegenaan.
Is het niet een ander die er een oordeel over heeft als iemand het contact met familie verbreekt, dan heeft diegene dat zelf wel omdat ze het zelf vaak als zwakte zien om uit contact te gaan.

Lees meer

Als ik maar beter mijn best doe

Er rust een taboe op het verbreken van contact, zeker als het gaat om breken met familie. Mensen die te maken hebben met destructieve familiepatronen lopen hier geregeld tegenaan.

Is het niet een ander die er een oordeel over heeft als iemand het contact met familie verbreekt, dan heeft diegene dat zelf wel omdat ze het zelf vaak als zwakte zien om uit contact te gaan.

Zelftwijfel en sterke gevoelens en overtuigingen van minderwaardigheid zijn het gevolg.

Lees meer